Το Χειμερινό είναι χωριό του Δήμου Βοΐου του Νομού Κοζάνης και βρίσκεται περίπου τρία (3) χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Νεάπολης. Είναι κτισμένο στην νότια πλευρά λόφου, που στους πρόποδες του ανατολικά του ρέει ο ποταμός Αλιάκμονας και νότια ρέει το Λιμπίνι, παραπόταμος του Αλιάκμονα. Το μέσο υψόμετρο είναι περίπου 660 μέτρα και ο πληθυσμός του μετρά 50 άτομα (Απογραφή 2011)
Ο οικισμός στην σημερινή θέση είναι νέος. Υπάρχουν ενδείξεις και ευρήματα ότι υπήρχε αρχαίος οικισμός που καταστράφηκε με την κατάληψη της Μακεδονίας από τους Οθωμανούς. Ίχνη υπάρχουν στο εξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου και στην θέση Παλιά Μνήματα. Στις αρχές του 20ου αιώνα το χωριό ονομάζεται Βαΐπες και ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, είχε 320 κάτοικους μουσουλμάνους, Βαλαάδες. (Βαλαάδες, είναι απόγονοι εξισλαμισμένων Ελλήνων χριστιανών, οι οποίοι διατήρησαν την Ελληνική γλώσσα). Τον Οκτώβριο του 1912 το Βαΐπες απελευθερώνεται και περιέρχεται στην Ελλάδα. Στις 31 Δεκεμβρίου 1918 δημιουργείται η κοινότητα Βαΐπες με έδρα τον ομώνυμο οικισμό, αποτελούμενη από τους οικισμούς Βαΐπες και Γκινοσίου. (Στις 24 Σεπτεμβρίου 1919 ο οικισμός Γκινόσιον αποσπάται από την κοινότητα Βαΐπες ). Το 1923, με την ανταλλαγή πληθυσμών στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λοζάννης, ο μουσουλμανικός πληθυσμός του χωριού αποχωρεί για την Τουρκία και στη θέση του εγκαταστάθηκαν, πρόσφυγες από τον Πόντο και την Μικρά Ασία. Η εγκατάσταση των προσφύγων έγινε από το 1923 έως το 1927 και εγκαταστάθηκαν 61 οικογένειες συνολικά 216 κάτοικοι.
Στις 20/8/1927, άλλαξε το όνομα του οικισμού και της Κοινότητας Βαΐπες σε οικισμό και κοινότητα Χειμερινού.