Ο ζεόλιθος είναι ένα πορώδες υλικό που ανήκει στην οικογένεια των αργυλοπυριτικών ορυκτών. Διακρίνεται για τις προσροφητικές και καταλυτικές του ιδιότητες, οι οποίες καθιστούν δυνατή τη διέλευση ουσιών συγκεκριμένου μεγέθους από το εσωτερικό του. Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 άρχισε να χρησιμοποιείται σε διάφορους τομείς, όπως η ιατρική, η κτηνοτροφία και η γεωργία. Επίσης, συμβάλλει στη προστασία του περιβάλλοντος. Σε αντίθεση με άλλα υλικά, ο ζεόλιθος δεν αποσαθρώνεται και η ωφέλιμη δράση του μπορεί να είναι μακροχρόνια.

Όσον αφορά τη γεωργία, ο πιο διαδεδομένος ζεόλιθος είναι ο κλινοπτιλολίτης (φυσικός μικροπορώδης ζεόλιθος). Ενσωματώνεται στο έδαφος και έχει ευεργετική δράση, συμβάλλοντας στη βελτίωση της σύστασή του και κατά συνέπεια της παραγωγής. Παρουσιάζει μεγάλη ικανότητα ανταλλαγής ιόντων και προσφέρει στα φυτά τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και ιχνοστοιχεία που έχει προσροφήσει. Κατά περίπτωση, λειτουργεί ως μέσο εξισορρόπησης του pH του εδάφους. Σε όξινα εδάφη, η χρήση του ζεόλιθου μπορεί να βοηθήσει στην μετατροπή του pH σε ουδέτερο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη αξιοποίηση του λιπάσματος που θα εφαρμοστεί επιφέροντας μεγαλύτερη απόδοση κατά την παραγωγή. Υπό άλλες συνθήκες η εφαρμογή του λιπάσματος στο όξινο έδαφος θα περιόριζε τη χρήση του από τα φυτά. Έτσι, η χρήση του ζεόλιθου στη συγκεκριμένη περίπτωση βοηθά και στην εξοικονόμηση της χρήσης λιπασμάτων.

Ένα βασικό χαρακτηριστικό του ζεόλιθου, είναι η δυνατότητά του να δρα ως ρυθμιστής της ποσότητας νερού που χρειάζεται το φυτό. Είναι γνωστό ότι οι ζεόλιθοι μπορούν να απορροφήσουν μέχρι και το 55% του βάρους τους σε νερό, το οποίο απελευθερώνουν με βάση τις ανάγκες του φυτού. Η ιδιότητα αυτή καθιστά το ζεόλιθο εξαιρετικά σημαντικό στη γεωργία, διότι συμβάλλει στην εξοικονόμηση νερού, μπορεί να παρέχει το απαραίτητο νερό στη καλλιέργεια σε περιόδους ξηρασίας και σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να αποτρέψει τη σηψιρριζία. Βοηθά στη συγκράτηση του νερού και των θρεπτικών συστατικών στα ελαφρά εδάφη, ενώ στα βαριά εδάφη, συμμετέχει στην αποστράγγιση τους. Οι γεωργοί συνήθως χρησιμοποιούν ζεόλιθο σε μορφή χαλικιού (2,5-5 χιλιοστά) για τα βαριά εδάφη και σε μορφή λεπτού χαλικιού (0,8-2,5 χιλιοστά) για τα ελαφρά εδάφη.

Τέλος, λόγω της απορροφητικής του ικανότητας, μπορεί να καθαρίσει το έδαφος από τοξίνες, βαρέα μέταλλα και τις ελεύθερες ρίζες που επιβαρύνουν το περιβάλλον. Επιπλέον, διατηρεί στο εσωτερικό του υπολείμματα φυτοφαρμάκων και χημικών λιπασμάτων, τα οποία αναστέλλουν την ομαλή ανάπτυξη των φυτών. Με αυτόν τον τρόπο, η ενσωμάτωση του ζεόλιθου δημιουργεί ένα πρόσφορο και γόνιμο έδαφος για υγιή και παραγωγικά φυτά.